Ik ben in Oekraïne geboren en opgegroeid in een goede en grote stad in het oosten van Oekraïne. Daar heb ik gestudeerd, samen met mijn man. Wij kennen elkaar al 20 jaar. Ik heb biofysica gestudeerd. Tijdens mijn studie ontmoette ik ook mijn beste vriendin, die honden trainde voor hondenshows. Toen werd ik hondenfotograaf. Ik fotografeerde verschillende puppy’s voor kennels en fokkers en tijdens hondenshows moest ik ook honden fotograferen. Dat was mijn beroep in Oekraïne.
Vier jaar geleden ben ik naar Nederland gekomen. Ik kwam hier met mijn vriend, nu is hij mijn man. Het was min of meer toeval. Mijn man vond hier een leuke baan. Hij had de mogelijkheid om hier te komen wonen en iets leuks te doen. En wat meer te verdienen. Dus toen kwamen we hierheen. Delft was het eerste wat ik in Nederland heb gezien. Mijn man was hier al, ongeveer een maand, dus ik moest alleen vanaf Schiphol naar Delft komen. Bij de tramhalte in Delft stonden de bomen in bloei en dat was echt mooi om te zien. Ik dacht: oh, wat een goed land. In die tijd van het jaar was het heel koud in Oekraïne, het land was kaal en grijs. En in Nederland stond alles in bloei en liepen de diertjes in de wei. Alles was echt mooi.
Ik wist helemaal niets over Nederland. Alleen iets over prostituees en drugs. En misschien een beetje over kaas. Ik kwam naar Delft en het was echt leuk om alles te zien hier. Ik heb het land leren kennen door steden te bezoeken en er gewoon doorheen te lopen. Dat was heel leuk. Maar toen werd het winter. Ik besloot om een museumkaart te kopen, omdat het warm is in musea. Ik kon gewoon een beetje wandelen en naar een museum gaan, dan had ik een leuke dag. Ik voelde mij als een schatzoeker, ik wist helemaal niets over kunst en over geschiedenis, maar nu weet ik veel meer. Ik heb een paar cursussen gevolgd over kunstgeschiedenis. Het is echt een liefde, denk ik. Om Nederlands te leren ben ik naar een taalcursus gegaan.
Met fotografie ben ik niet meer bezig. In Nederland kreeg ik andere interesses, zoals kunst en geschiedenis. Ik deed soms wat makkelijk en een beetje primitief werk, maar wel het soort werk dat goed doet. Ik werk als vrijwilliger in een tweedehandswinkel in Den Haag. Daar werk ik met kleding, ik hou van stof en kleur. Ik vind het echt leuk om met kleding te werken en ik hou van tweedehandswinkels. Ook werk ik in de horeca in Delft, bij de kinderboerderij. Dat vind ik ook leuk, omdat ik koffie kan maken en koekjes kan bakken. Het is gezellig, er komen allemaal kinderen met oma’s en opa’s en families. Iedereen is blij, dus ik ben ook heel blij.
Voor mij maken de mensen die ik ontmoet een groot verschil in mijn leven. Het meisje van de hondenshows, bijvoorbeeld. Zij zorgde voor een grote verandering in mijn leven. Ik ontmoette mijn klasgenoot en hij is nu mijn man. De mensen rond mij zijn heel belangrijk voor me. Nu heb ik echt een leuk taalmaatje. Zij woont ook in Delft. We hadden een contract voor één jaar, als taalmaatjes. Dat is nu voorbij, maar we zijn nog vrienden en zien elkaar bijna elke week. Dan drinken we koffie en eten we haring. Zij is mijn enige echte vriendin in Nederland. Ik vind haar echt lief. Het is leuk om iemand uit een ander land te ontmoeten.
Ik heb de kleine droom om een eigen rondleiding te maken. Ik doe altijd iets wat ik graag wil doen op dat moment. Dus toen ik fotograaf wilde worden, werd ik fotograaf. Daarna wilde ik in de horeca werken en nu werk ik in de horeca. Nu heb ik de droom om een rondleiding te maken, omdat ik nu meer weet over kunst en geschiedenis. Dus dat ga ik doen. Het is echt leuk om altijd iets leuks te doen. Probeer te doen wat je graag wil doen.