Ik kom uit een gezin van 12 kinderen. Heb eerst op Curaçao gewoond en ben daarna naar Nederland verhuist. In de tussentijd ben ik moeder geworden van twee kinderen en had een heel leuk leven. Ik had een prachtig huis en fijn werk. Dat alles heb ik achtergelaten om in 2003 met de kinderen weer terug naar Curaçao te verhuizen omdat mijn moeder ziek werd. Ze had diabetes en is ook halfblind. Daar heb ik enkele jaren voor haar gezorgd en verschillende persoonlijke zaken voor haar geregeld waaronder de zorg van haar huis. Haar huis was, in de tijd dat ik op Curaçao was, voor een deel afgebrand. Mijn relatie met mijn zussen was niet goed. We hadden ruzie over de zorg van mijn moeder en ons ouderlijk huis. Op een gegeven moment had ik zelf ook geen huis meer. Een kennis heeft toen voor mij en de kinderen voor 3 maanden de huur betaald van een huis, maar ik heb ook uit noodzaak tijdelijk een huis gekraakt. Het is allemaal erg heftig geweest. Op een gegeven moment zei mijn zoon: “Beter gaan we naar Nederland, want daar hadden we het altijd goed”. En toen kwam bij mij het licht. Alleen waren vliegtickets nog erg duur. Gelukkig vloog KLM weer met een Boeing 747 tussen Nederland en Curaçao en als speciale actie kostte een vliegticket 747 gulden. Ik had genoeg geld voor 3 tickets en uiteindelijk ben ik in 2009 met mijn twee kinderen weer terug naar Nederland gevlogen. Met een volle container met mooie spullen ging ik eerder naar Curaçao, met drie koffers en grote ellende ging ik weer terug naar Nederland.

lees haar hele verhaal

Ik ben in Suriname geboren en kom uit een groot gezin van zeven kinderen waarvan ik het vijfde kind ben. Op mijn negende ben ik naar Nederland gekomen. Onze verhuizing naar Nederland voelde als een cultuurshock. Van de warme tropen naar de kou. In Suriname had ik het op school fijn met leuke vriendinnetjes. Hier in Nederland was ik op school opeens het vreemde kind met een andere huidskleur die op een rare manier Nederlands sprak. Zowel op de eerste als de tweede basisschool waar we op terechtkwamen werden we gepest. Dat pesten heeft veel indruk op mij gemaakt en neem ik mijn hele leven mee.

lees haar hele verhaal

Ik ben in Oekraïne geboren en opgegroeid in een goede en grote stad in het oosten van Oekraïne. Daar heb ik gestudeerd, samen met mijn man. Wij kennen elkaar al 20 jaar. Ik heb biofysica gestudeerd. Tijdens mijn studie ontmoette ik ook mijn beste vriendin, die honden trainde voor hondenshows. Toen werd ik hondenfotograaf. Ik fotografeerde verschillende puppy’s voor kennels en fokkers en tijdens hondenshows moest ik ook honden fotograferen. Dat was mijn beroep in Oekraïne.

lees haar hele verhaal

Toen ik vijf jaar was, ben ik van Frankrijk naar Engeland verhuisd en op mijn zestiende kwam ik met mijn ouders vanuit Engeland naar Nederland toe. We woonden een paar maanden hier in Delft. Mijn Nederlandse familie komt uit Den Haag en mijn moeder wilde terug naar Nederland, zij was half Nederlands. Mijn vader had een baan gekregen in Den Haag en toevallig kwamen wij in Delft terecht, maar ik had niet verwacht dat ik het zo’n leuke stad zou vinden. Ik was op slag verliefd en heb het altijd in mijn achterhoofd gehouden als plek waar ik zou willen wonen.

lees haar hele verhaal

Delft ligt mij na aan het hart. Ik ben in deze stad geboren en heb er mijn middelbareschooltijd doorgebracht. Een belangrijke en bepalende tijd, waarin je van kind tot volwassene opgroeit. Toen ik in Delft kon gaan werken als museumdirecteur, had dat voor mij een bijzondere betekenis nadat ik jarenlang elders had gewerkt. Een soort thuiskomen.

lees haar hele verhaal

Ik ben Cheraldine Osepa. Ik ben geboren op Curaçao. Mijn moeder leeft niet meer, mijn vader wel. Hij is nu 85. Mijn moeder is in 2015 overleden. Mijn moeder was een hele, hele slimme vrouw. Best streng, maar haar doel was om ons allemaal succesvol te krijgen, dat iedereen zou studeren en zeker dat je jezelf kon redden in het leven. Ik heb in Tilburg gestudeerd en Tilburg heeft affiniteit met Curaçao door de fraters van Tilburg en de paters van Breda.

lees haar hele verhaal

Mijn verre voorouder is Clara van Sparwoude, weldoenster in Delft. Het schilderij van mijn omaatje hing jaren in Het Prinsenhof in de hal. Hoe belangrijk het is om iets te weten van je verleden heb ik mijn kinderen verteld zoals mijn moeder dat mij vertelde.

lees haar hele verhaal

Iedereen op de wereld, die Broeseliske heet is familie van mij. Ik draag deze naam met veel liefde en gedurende de 23 jaar dat ik getrouwd was (1981-2004) heb ik de naam behouden. Sinds 2006 heb ik een relatie met een van oorsprong Turkse man en blijf ik mijn familienaam met eer gebruiken. Ik leef mijn leven als Wilma Maria Broeseliske.

lees haar hele verhaal

Wat maakt een vrouw tot een historische vrouw? Een uitblinker in sport, een begenadigd muzikante of een professor in de wetenschap? Of kan dit ook een vrouw zijn die we allemaal kennen, een vrouw van dichtbij zoals een buurvrouw? Die vele gezichten en verhalen in zich heeft en dat op zekere momenten laat zien. Dan borrelt en bruist ze en enthousiasmeert ze de hele buurt. Mensen komen massaal uit hun huizen om haar te aanschouwen en mee te doen. Nieuwsgierig naar wat ze deze keer laat zien.

lees haar hele verhaal

11 jaar is hij nog maar, als Juliana haar zoon Willem naar Brussel moet laten gaan. Naar het katholieke hof van Karel V en dat terwijl ze overtuigd luthers is. Het doet haar pijn. Maar weigeren is geen optie, alleen dan krijgt Willem de titel Prins van Oranje. En dat zal de familie meer geld en vooral aanzien opleveren en een betere toekomst voor haar andere kinderen.

lees haar hele verhaal

Ik ben Hennie. Ik woon hier in het Poptapark. Ik ben gepensioneerd, maar ik werk nog steeds in de zorg. De zorg voor mensen is eigenlijk mijn passie. Mensen helpen, kijken hoe mensen in het leven staan, wat ze hebben meegemaakt. Ik werk met oudere mensen die eigenlijk al een beetje dementerend zijn. Dat vind ik heel erg boeiend. Ik ben wel een heel zorgzaam type, dat zeggen mijn kinderen ook. Dat zit in me en ik heb dat van huis uit meegekregen. Mijn vader zei altijd: ‘De visite moet altijd de beste plek hebben in je huis.’ Toen dacht ik: ja, dat klopt ook eigenlijk wel. Ik vind het ook heerlijk om voor mensen te zorgen en er voor ze te zijn. En niet alleen familie, maar ook mensen die ik eigenlijk nauwelijks ken. 

lees haar hele verhaal

Als de piepjonge Willem van Oranje in Brussel aankomt, staat daar een krachtige vrouw aan het roer: Maria van Hongarije. Een vastberaden vrouw die goed is in haar politieke rol en er niet voor terugdeinst in een leren rijbroek op het slagveld haar troepen aan te moedigen. Zij is de beste mentor die de jonge prins zich kan wensen.

lees haar hele verhaal

Ik ben Fouzia Semri, geboren in Fez, Marokko. Mijn ouders hebben me altijd gemotiveerd om te gaan studeren. Ik heb Arabische literatuur gestudeerd. Tegelijkertijd gaf ik Arabisch les op een basisschool.

lees haar hele verhaal

Als landvoogdes van de Nederlanden staat Margaretha tussen twee vuren: met aan de ene kant haar broer de Spaanse koning die het katholieke geloof wil beschermen en aan de andere kant de Nederlandse edelen, met Willem van Oranje voorop, die godsdienstvrijheid willen. Zij voorziet dat de strenge maatregelen die Spanje wil opleggen, zullen uitmonden in ellende, maar er wordt niet naar haar geluisterd.

lees haar hele verhaal

Ik ben geboren en getogen in Delft, mijn moeder is zelfs mijn juf geweest, ik heb bij haar op de basisschool gezeten. Dat was zeker toen ik jong was niet altijd even makkelijk. Als opgroeiend kind wil je je moeder niet continu om je heen hebben. Gaandeweg ben ik er achter gekomen dat het juist heel fijn was. Het heeft voor een veilige basis bij mij gezorgd.

lees haar hele verhaal

Charlotte heeft karakter. Al jong vecht ze tegen haar bestaan als non. Het lukt haar om – door het schrijven van brieven naar de juiste contacten – te ontsnappen uit het klooster. Ze vlucht, bekeert zich tot het protestantisme en ontmoet Willem van Oranje, de leider van de Nederlandse Opstand. Ze trouwen en terwijl zij zes dochters krijgt staat zij naast Willem in de strijd voor godsdienstvrijheid.

lees haar hele verhaal

De geschiedenis voor mijn geboorte is bepalend. Mijn vader en moeder  leerden elkaar kennen bij de PTT. Ze zijn hun hele leven verliefd gebleven.  Mijn grootvader was joods en ze mochten pas na de oorlog in 1945 trouwen. Veel familieleden waren gedeporteerd en kwamen niet terug. Een nichtje van mijn moeder  overleefde Auschwitz, omdat ze in Barak 10 zat, de barak waar dr. Mengele zijn proeven uitvoerde. In de 2e Jan van der Heijdenstraat in Amsterdam werd in 1946 mijn zusje geboren en ik volgde in juli 1948. We groeiden op in een gezellig gezin.

lees haar hele verhaal

Van jongs af aan ben ik geïnspireerd door de natuur en gebruik ik natuurlijke materialen om mee te creëren. Toch voel ik me pas sinds een jaar erkend als kunstenaar. Ik ben dan wel al enkele jaren van carrière geswitcht, toch voelde ik nog een bepaald ongemak om me als zodanig te profileren.

lees haar hele verhaal

De Franse Louise is net bevallen van haar zoon en nauwelijks een jaar getrouwd als haar man Willem van Oranje in het Prinsenhof wordt doodgeschoten. Met haar talent voor politiek zet zij zich onvermoeibaar in voor het Huis van Oranje en de Republiek der Nederlanden. Niet voor niets noemen zij en haar stiefdochters elkaar in hun brieven Staatsvrouwen.

lees haar hele verhaal

Samen een blik in het Blauwe Hart gunnen. Het blauwe hart gevuld met lucht laat ons kijken in ‘Ins blaue hinein’; laat ons samen de moed vinden om zoveel mogelijk te laten kloppen, zowel voor ons gevoel als ons verstand.

lees haar hele verhaal

Duitse protestantse prinsen staan voor Emilia, de dochter van Willem van Oranje, in de rij. Maar Emilia is eigengereid en vindt ze niet goed genoeg. Zij valt op de katholieke kroonprins van Portugal en zonder toestemming trouwt ze in het geheim met hem. Na jaren huwelijk kiest haar man in de oorlog de kant van Spanje. Emilia is woedend en verlaat hem, omdat ze weigert zich in te laten met de moordenaars van haar vader.

lees haar hele verhaal

Door dictaturen in Chili en Argentinië, vluchtte ik uit Antofagasta en later uit Buenos Aires, samen met mijn moeder -Mima-Virginia Elisa Ravelo Palacios, 2e zus en broer naar Nederland. Mijn vader -Pipo-Nahum Castro Henríquez, politieke gevangene in 5 concentratiekampen, werd uit Chili verdreven. Kreeg een uitnodiging ondertekend door Koningin Juliana, om als ballinge in Nederland te wonen, samen met mijn 1e zus, zijn partner en kinderen kwamen ze in 1975.

lees haar hele verhaal

Maria (Mayke genoemd) is de oudste dochter van Willem van Oranje en heeft als enige van al zijn kinderen een behoorlijke periode met hem kunnen doorbrengen. Ze ontwikkelen een sterke band. Als Willem op oorlogspad moet, voelt Mayke een grote verantwoordelijkheid. Ze regelt de financiële zaken en ontfermt zich over haar halfbroer Maurits, halfzussen Anna en Emilia en grootmoeder Juliana.

lees haar hele verhaal

Zo’n zeventig jaar geleden was de Indische buurt een soort dorp, qua omvang en qua ligging. Die buurt met haar exotische straatnamen – Borneostraat, Insulindeweg – werd van het centrum van Delft gescheiden door het kanaal en door `het bos van de burgemeester’, zoals het stuk groen naast het kanaal werd genoemd. Was er ook de saamhorigheid die door het gezellige woord `dorp’ wordt gesuggereerd?

lees haar hele verhaal

Catharina heeft een nauwe band met haar broer Willem van Oranje. Hij heeft veel zussen, maar Catharina is getrouwd met zijn beste vriend, Gunther, en samen zijn zij een grote steun voor hem. Ze adviseren hem in diplomatieke zaken en zoeken bondgenoten. Op de fatale dag van Willems dood, loopt Catharina vlak achter hem als hij wordt doodgeschoten. Volgens ooggetuigen heeft zij zijn hoofd in haar schoot genomen en stierf hij in haar armen.

lees haar hele verhaal

Ik ben geboren en getogen in Maasland, daarna in Maassluis gewoond en nog een aantal jaar in Maasdijk. Na de 3 ‘maas’plaatsen gehad te hebben, ben ik ruim 6 jaar geleden met mijn kinderen naar de mooie stad Delft verhuisd. Niet dat ik er mensen kende of het dichter bij mijn werk was, maar ‘gewoon’ omdat ik Delft zo’n leuke stad vond met van alles dicht in de buurt: gezelligheid, natuur en vooral een prachtig historisch centrum. Een stad met tóch een dorpse sfeer.

lees haar hele verhaal

Ik ben de dochter van een slager, de beste van Rotterdam-Zuid is mij altijd verteld, en aangezien we aan de haven woonden en alle scheepsluit in de winkel kwamen voor een goed stuk vlees, heb ik dat altijd kunnen geloven.
Geboren en tot 6 jaar getogen in een echte volkswijk, met café’s op elke hoek, een bakker en een groentewinkel en onze slagerij op nummer 8.

lees haar hele verhaal

Een verhaal over Trude Gerritsma “Delft is literair op de kaart gezet”Uit: Veel succes met uw enthousiasme. Biografie van een boekhandel door Saskia Goldschmidt “Elke onderneming begint met een droom. En met lef. Het is 1986. De Omslagdroom heeft jaren gegist in het hoofd van Trude Gerritsma, de vijfendertigjarige filiaalhouder van een boekhandel in hartje

lees haar hele verhaal

Ik ben 53 jaar Geboren te Suriname, ben in aug 1975 in Nederland aangekomen. Ouders zijn van surinaamse komaf, moeder een javaanse vrouw die trouwde met een hindostaanse man. Dat was toen uniek omdat hij het geloof RK had, en zij het geloof moslim was. Later bekeerd tot de RK. De kinderen werden thuis met de nederlandse taal groot gebracht.

lees haar hele verhaal

Ik ben geboren in Baarn (Utrecht) in 1947, maar opgegroeid in Sittard (Limburg). Sinds 1983 woon ik in Delft. Ik vind Delft een prachtige stad en heb het hier erg naar mijn zin. Nu ben ik een trotse, blije moeder (2 zonen, een bonuszoon en bonusdochter) en oma (5 kleindochters en 1 kleinzoon) met heel veel hobby’s en ik doe vrijwilligerswerk.

lees haar hele verhaal

Ik ben geboren in 1950 in het district Nieuw Nickerie van de voormalig Nederlandse kolonie Suriname.
Ik kom uit een hardwerkende arbeidersfamilie. In onze omgeving waren er weinig mogelijkheden om je te ontwikkelen. Desondanks vond mijn familie het erg belangrijk dat wij ons best bleven doen om verder te komen.

lees haar hele verhaal

Ik kom uit een familie-stamboom die al eeuwen in Delft geworteld is. In de vrouwen generatielijn zaten veelal sterke vrouwen, die omgingen met de tijdsgeest waarin ze leefden. Eeuwenlang werden culturele waardes in de maatschappij voornamelijk door mannen gedomineerd, en werd van vrouwen verwacht dat ze zich zoveel mogelijk er aanpasten. Één van de vormen

lees haar hele verhaal

Ik werd geboren in Wageningen, maar we verhuisden al snel naar Congo, waar we een jaar bleven. Bij terugkomst verhuisden we naar het dorp waar de grootouders van mijn moeders kant ook woonden. Zij speelden een grote rol in mijn opvoeding; ze waren overtuigde atheïsten, vegetariërs en socialisten.

lees haar hele verhaal

Ken je geschiedenis, weet waar je vandaan komt, dat is als je mij vraagt een belangrijk onderdeel om mee te geven aan volgende generaties. Doe geen aannames naar anderen, het is altijd anders dan dat je denkt dat het is.

lees haar hele verhaal

Mijn band met Delft start met mijn moeder die in 1956 vanuit Paramaribo naar Delft verhuist om te gaan werken als leerling-verpleegster in de psychiatrie in het St. Joris Gasthuis. Ikzelf verbleef toen in een internaat in Den Haag. Op haar vrije dagen haalde mijn moeder me op voor uitstapjes, o.a. naar de Taptoe in Delft.

lees haar hele verhaal

Leja is geboren in Dubbeldam; de kenners onder ons weten dat dat net ten zuiden van Dordrecht ligt. Ze heeft daar haar jeugd doorgebracht en ging, ondanks dat het een christelijke omgeving was, naar de openbare lagere school. Dat was de uitdrukkelijke wens van haar ouders, die zich erg inzetten voor alles wat openbaar was. Een school met maar 3 lokalen, zodat er meerdere klassen bij elkaar in een lokaal zaten.

lees haar hele verhaal

Ik ben geboren in een klein plaatsje aan de Zwarte Zee. Ik ben een dochter van een gastarbeider. Mijn eerste woonplaats is Delft, de wijk Poptahof. Het voelt voor mij als thuiskomen. Een buurt met warme mensen die de warmte opzoeken letterlijk en figuurlijk.

lees haar hele verhaal

Ik was nog maar net 20 toen ik moest trouwen omdat ik zwanger was. Ik studeerde toen medicijnen. Mijn echtgenoot heeft mij altijd geholpen toch, met twee kinderen, mijn studie af te maken. Mede omdat ik kinderen had rolde ik na mijn studie als huisarts in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik heb mijn hele leven dit werk altijd met veel plezier gedaan.

lees haar hele verhaal

Ik ben geboren en getogen in Barcelona. Het waren de jaren waarin mijn geboorteland gebukt ging onder de dictatuur van Franco, die onder meer de verplichting van seculier onderwijs oplegde. We spraken thuis in het Catalaans, maar buitenshuis was het verplicht in het Spaans te praten, dus ook op school.

lees haar hele verhaal

Ik ben een Soedanese vrouw die haar leven veranderde, op zoek naar veiligheid, vrijheid in haar leven, en die worstelde om haar leven en het leven van haar kinderen helemaal opnieuw op te bouwen in een land van vrijheid.

lees haar hele verhaal

When I moved to the Netherlands in 2016, I was afraid of big cities. I was born in a beautiful town next to the sea in the northwest of Spain, Galicia. That’s where I have always imagined my life, next to my family and friends. Unfortunately, after the crisis in 2008 there were few job opportunities for young people, and more especially for people like us, who had learnt the profession of architecture

lees haar hele verhaal

Selma is 51 jaar. Ze is geboren in Turkije en woont sinds 1989 met haar man in Delft. Ze hebben twee kinderen.

lees haar hele verhaal

Wouke is 63 jaar. Ze is geboren in Andel, en woont sinds 1976 in Delft. Zij en haar man hebben 4 kinderen en 2 kleinkinderen.

lees haar hele verhaal

Naila is 40 jaar. Ze is geboren in Den Haag en woont sinds 2005 in Delft met haar man en vier kinderen.

lees haar hele verhaal