terug

Martine Venema – 73 jaar

Ik was nog maar net 20 toen ik moest trouwen omdat ik zwanger was. Ik studeerde toen medicijnen. Mijn echtgenoot heeft mij altijd geholpen toch, met twee kinderen, mijn studie af te maken. Mede omdat ik kinderen had rolde ik na mijn studie als huisarts in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik heb mijn hele leven dit werk altijd met veel plezier gedaan.

Nu ik met pensioen ben doe ik nog steeds vrijwilligerswerk met mensen met een verstandelijke beperking. Mijn beide dochters werken inmiddels allebei ook in de gezondheidszorg. Daar ben ik trots op. Ik heb ze als kleine kinderen nl vaak meegenomen naar mijn werk, als dat enigszins kon.

Nu heb ik inmiddels 4 kleindochters en 3 daarvan werken en studeren nu ook in de gezondheidszorg of wat daarmee te maken heeft. Ik denk dus dat ik ondanks de tropenjaren van studie werk en kinderen het samen met mijn echtgenoot nog niet zo slecht gedaan heb.